Nasıl Görüyoruz?
 
Gözümüz optik bir sistemdir ve fotoğraf makinasına benzetebiliriz.Göz kapaklarımızı fotoğraf makinasındaki diyafram gibi açık iken ışığın göze girmesini sağlar.Gözümüzün renkli kısmı (iris) ve ortasındaki göz bebeği(pupilla) gözümüze girecek ışık miktarını ayarlar. Gözümüze gelen ışık ve görüntüler önce saat camı gibi ışık geçirgen(saydam) ve kubbemsi  olan korneada sonrasında gözümüzün renkli kısmı(iris) ve göz bebeğinin arkasında yerleşmiş olan ışık geçirgen mercek(lens)te kırılarak gözümüzün fotoğraf filmi gibi ışığın algılandığı ağ tabaka(retina)ya ulaşır.Burada oluşan görüntü göz sinirleri yoluyla beyne iletilerek görüntü algılanır.

       
 

 

Kırılma(Refraksiyon) Bozuklukları
 
Gözümüze gelen ışığın optik sistemlerden geçerken çeşitli nedenlerle ağ tabakaya (retina) adaklanamadığı durumlara kırılma bozuklukları diyoruz.En sık görülen kırılma bozuklukları
 
Miyopi
Hipermetropi
Astigmatizma
Presbiyopi
 
Göze paralel gelen ışınların retina önünde odaklanması durumudur. Miyoplar uzağı net göremezler. Ancak yakın görmeleri iyidir. Miyopi kornea tabakasının normalden daha dik veya gözün ön arka çapının normalden fazla olması durumunda ortaya çıkmaktadır. 6 dereceye kadar olan miyopiler basit miyopi, daha yüksek olanlar yüksek miyopi olarak adlandırılır. Yüksek miyopiler 20 yaştan sonra da artmaya devam eder ve retina tabakasında incelme, görme azalması ile sonuçlanır. Miyopi büyük oranda genetik yapı ile ilişkilidir. Genellikle 8-12 yaş arasında çocukluk döneminde fark edilir. Aile bireyleri arasında miyopi açısından benzerlik bulunmayabilir.